HISTORIA RASY
SPANIEL KONTYNENTALNY MINIATUROWY PAPILLON

..... Mówi się, że papillon to pies królów i artystów, a jego historia należy do najstarszych historii psich rodów.
Nikt nie może powiedzieć dokładnie skąd pochodzi, ale jest wersja, że został przywieziony do Jerozolimy przez księcia Gottfrieda z Dolnej Lotaryngii w 1099 r,
jako trofeum z jednej z kolejnych krucjat.
.....Na francuski dwór spaniele miniaturowe przybyły prawdopodobnie ok. 1530 r. wraz z Katarzyną Medycejską. Miłośnikiem tej rasy był syn Katarzyny, król Henryk III, który podczas najważniejszych narad i audiencji zawsze miał przy sobie jednego ze swoich podopiecznych. Psy króla nie mogły być większe od męskiej pięści.
Król francuski Henryk III wydał tyle pieniędzy na zakup tych psów, że mógł wyżywić połowę swojego kraju.
Jest też legenda, że dokonano zamachu na króla. Kiedy zabójca w przebraniu mnicha wszedł do sali, gdzie król był obecny, królewski ulubieniec zaczął bardzo zajadle szczekać. Niestety, król nie słuchał głosu stworzenia, które go kochało, wyrzucił psa z komnat i został zamordowany.
Po tak smutnej historii francuscy monarchowie jeszcze bardziej polubili tę rasę psów.
Miniaturowe spaniele były ulubieńcami m.in. Henryka IV, Ludwika XIII i Ludwika XIV, zwanego Królem Słońce, słynna kochanka Ludwika XV, markiza de Pompadour również posiadała te psy.. Królowej Marii Antoninie pies tej rasy towarzyszył ponoć nawet w drodze na szafot.
Z czasem zwierzęta te stały się popularne niemal w całej Europie.
Niestety w okresie Rewolucji Francuskiej liczebność populacji znacznie się zmniejszyła. Psy, utożsamiane z kręgami arystokratycznymi i dawnym zbytkiem, były zabijane przez rewolucjonistów, którzy chcieli obalić stary porządek i pozbyć się wszystkiego co przypominało o absolutystycznej władzy i dworskiej pompie.
.....Przez wieki spaniele miniaturowe towarzyszyły wielkim dworom Europy, należały również do najczęściej portretowanych piesków.
Pierwszy uwiecznił miniaturowego papillona Giotoo już w XIII wieku, jego piesek jednak tylko przypomina obecną rasę.
Od czasów renesansu po wiek XIX portretowali papillona najwięksi: Clouet, Veronese, Mamling, Messys, Rubens, Watteau, Greuze, Fragonard.
Ogromną liczbę portretów rasa zawdzięcza popularności na europejskich dworach.
Dopiero w XIX wieku stała się bardziej popularna poza nimi.
Twórcy wzorca rasy, karłowatego spaniela kontynentalnego, uznali za ideał psa z obrazu Tycjana "Clarissa Strozzi" z 1542 roku. Idealnego spaniela wkrótce zaczęto nazywać "typem vecelli", od prawdziwego nazwiska Tycjana - Vecellio.
.....Jeśli chodzi o żródła pisane, dzieje tego małego pieska, były dokumentowane począwszy od 1545 roku. Stąd wiemy, że jego przodkiem jest spaniel karłowary, który z Chin przybył do Hiszpanii.
.....Papillony i phalene są bardzo starą rasą. Swoje sterczące, wielkie i załamujące się uszy (nigdy proste i małe) papillon zawdzięcza domieszce krwi szpica, czy to pomeraniana, czy też schipperke'a.
Krzyżówka ta powstała w Belgii, ale wtedy jedynym sposobem wzmocnienia rasy było skrzyżowanie jej z najbliższym kuzynami. Miniaturowy spaniel dawnych władców stał się bowiem tak rzadki, że aby uratować rasę przed wyginięciem, trzeba było uciec się do krzyżówki.
Rezultat okazał się jednak tak uroczy dzięki swym ogromnym, szerokim uszom, że narzucił całej rasie jej przyszły wygląd.
.....Pierwszy belgijski klub rasy powstał w 1933 roku, a rok później kongres francusko-belgijski ustalił, że rasa będzie miała francusko-belgisjkie pochodzenie.
W 1934 roku ustanowiono również wzorzec rasy odnoszący się do typu vecelli o opadających uszach, zarejestrowany przez FCI trzy lata później. Odmiana phalene (oznaczająca nocnego motyla o skrzydłach mniej rozłożonych) została oddzielona dopiero w 1955 roku, ale dała się poznać znacznie później, dzięki pracy pewnej szwedzkiej hodowczyni. Niestety, obecnie phalene hodowany jest sporadycznie, rzadko też posiada charakterystyczną dla rasy strzałkę na głowie. Często jest też mniejszy i drobniejszy od papillona.
.....'Papillon' w języku francuskim oznacza 'motyla'; uszy psów są sterczące i wysoko osadzone przypominające w znacznym stopniu skrzydła motyla. Między oczami występuje biała strzałka, która ma uosabiać tułów motyla, a uszy to skrzydła.
.....'Phalene' z języka francuskiego, oznacza 'ćmę'. Psy tej odmiany mają nieco przyklapnięte i zwisające uszy przypominające nieco skrzydła śpiącej ćmy. "Clarissa Strozzi" - Tycjana